Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Σημαία από νάιλον

Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΕΝΔΡΙΝΟΥ
Ο κύριος Αγησίλαος, ο διαχειριστής της πολυκατοικίας μου, δεν μοιάζει σε τίποτα με τους αντίστοιχους των τηλεοπτικών σποτ που λύνουν προβλήματα στο λεπτό. Ο δικός μου αντίθετα δημιουργεί. Ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν!
Τον τελευταίο καιρό μου έκανε συνεχώς παρατηρήσεις για τη σημαία που δεν κρεμούσα στο μπαλκόνι στις Εθνικές εορτές.
Παραμονές 25ης Μαρτίου κι ενώ μου είχε υπενθυμίσει τουλάχιστον τρεις φορές ότι δεν τίμησα με σημαιοστολισμό τους ήρωες της 28ης Οκτωβρίου μου υπενθύμισε ότι τα κλειδιά για το διακόπτη του καλοριφέρ τα έχει αυτός και ο Μάρτης είναι συχνά… γδάρτης.
Πολύ περισσότερο όταν μένεις στο ρετιρέ, ενώ ο διαχειριστής στο ισόγειο. Σε ενδεχόμενη περίπτωση κακοκαιρίας με κλειστό καλοριφέρ εγώ θα υπέφερα, ενώ αυτός μπορεί κάποια στιγμή να ένοιωθε ότι κάνει… ρεύμα!
Αποφάσισα λοιπόν παραμονές 25ης Μαρτίου να πάω να αγοράσω μια σημαία για να… καθαρίσω και με τους ήρωες, αλλά και τον διαχειριστή. Έχετε σκεφτεί όμως πόσο δύσκολο είναι σήμερα να αγοράσετε μια σημαία;
Ο υπάλληλος στο κατάστημα ήταν εξυπηρετικότατος.
- Έχουμε μεγάλη συλλογή από ελληνικές σημαίες. Σε όλους τους τύπους και όλα τα μεγέθη. Υπάρχει και σημαντική συλλογή με Αμερικάνικες και σήμερα ήρθαν και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ολοκαίνουργιες. Τα αστέρια τους ακόμα λάμπουν!
Η αλήθεια είναι ότι δεν έβλεπα μπροστά μου από τη νύστα. Έχοντας προηγηθεί. βραδιά Τσάμπιονς Λιγκ η εμφάνισή μου ήταν κάτι μεταξύ clochard* και φρικιού των Εξαρχείων.
- Αυτή η νάιλον σημαία είναι ιδανική για σας. Ανάβει αμέσως. Πιο γρήγορα και από τον αναπτήρα σας…είπε όλο καμάρι ο πωλητής.
-Μα εγώ…, προσπάθησα να πω
- Μην σας νοιάζει. Κατάλαβα. Αυτή είναι για εσάς. Διαθέτει και κοντάρι. Κοιτάξτε το ξύλο. Βλέπετε πόσο γερό είναι; Τύφλα νάχει η οξιά…
- Ξέρετε….
- Μην ανησυχείτε. Αυτό θα πάρετε. Είναι λίγο ακριβό, αλλά για κοιτάξτε εδώ… Σίδερο! Η βάση του κονταριού είναι σιδερένια. Μπορείτε να το δοκιμάσετε και να δείτε ότι και κράνος μπάτσου σπάει με αυτό το κοντάρι. Όσοι το αγόρασαν έμειναν απολύτως ευχαριστημένοι…
- Εγώ κυ… , προσπάθησα να αρχίσω και πάλι από την αρχή τη κουβέντα
-Κατάλαβα. Θέλετε κάτι ακόμα πιο εξτρίμ. Ε, λοιπόν αυτό είναι το καλύτερο κομμάτι της συλλογής μας. Η σημαία είναι από νάιλον και γίνεται στη στιγμή σκόνη. Όμως το κοντάρι δεν είναι ένα απλό κοντάρι. Βλέπετε τον σταυρό στο επάνω μέρος; Είναι επίτηδες φτιαγμένος για να χρησιμοποιείται ως λόγχη. Βλέπετε πόσο καλά στηριγμένος είναι στο κοντάρι; Πέντε τέτοια κοντάρια πούλησα τη προηγούμενη εβδομάδα που πρωτοκυκλοφόρησαν και ήδη έχω παραγγελίες για άλλα τρία. Στα πρώτα επεισόδια που θα γίνουν αυτά τα κοντάρια θα αποκτήσουν φανατικούς φίλους. Και φυσικά φανατικούς εχθρούς… καταλαβαίνεις. Τους χτυπάμε στον σταυρό με τον σταυρό!
Πήρα βαθιά ανάσα και είπα
- Κάποιο λάθος έχει γίνει. Θέλω μια απλή σημαία για το….
- Εντάξει μια απλή σημαία που να καίγεται εύκολα. Από εκεί δεν αρχίσαμε; Από τη σημαία από νάιλον. Δεν υπάρχει άλλη που να καίγεται τόσο γρήγορα…
- Μα καλά απλές σημαίες δεν έχετε. Αυτές που βάζουν στα μπαλκόνια…
- Καλά που τις θυμήθηκες αυτές; Όσοι ήταν να πάρουν πήραν. Τις προτελευταίες τις πούλησα το 2004 όταν η εθνική πήρε το euro και τις τελευταίες τις πήραν κάτι Κύπριοι που έπαιξαν με τον Ολυμπιακό το 2008. Τελικά έφαγαν ξύλο, τους πήραν και τις σημαίες και ηρέμησαν. Από τότε μόνο σε αντιεξουσιαστές πουλάω. Αυτοί είναι οι μόνοι που κάνουν κατανάλωση. Έχω ταχτικούς πελάτες. Μόνο τώρα με αυτά που γίνονται και τις συλλήψεις φοβάμαι ότι μπορεί να κόψει η δουλειά. Όμως για μια στιγμή. Εσύ τι σημαία θέλεις. Με τόσες απορίες δεν σε κόβω του χώρου
- Μια για το μπαλκόνι του σπιτιού θέλω, αλλά μην το κάνεις θέμα. Τελικά άσε θα αγοράσω ένα παλτό για το κρύο που έχω να τραβήξω από τον Αγησίλαο…

* clochard: Ο άστεγος στη Γαλλική αργκό

Δεν υπάρχουν σχόλια: