Μπορεί να αποτιμηθεί οικονομικά ο ανθρώπινος πόνος; Να κόψεις ταρίφα για το δάκρυ, για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου; Στην εποχή μας κι αυτό ακόμα είναι μετρήσιμο μέγεθος. Αλλιώς δεν θα υπήρχαν ασφάλειες για θάνατο ή αναπηρία.
Έτσι και στην Ιαπωνία πριν καταγραφούν οι ζημιές, πριν βρεθούν όλοι οι νεκροί, πριν αποκτήσουμε μια σωστή εκτίμηση για τον αριθμό τους ξέρουμε πάνω-κάτω το κόστος της καταστροφής.
Αυτό είναι 130 δις ευρώ, δηλαδή 15 τρις γιεν, με πρόβλεψη να ανεβεί προς τα επάνω. Ο σεισμός και το τσουνάμι δεν προκάλεσαν μόνο ζημιές, αλλά και προβλήματα στη βιομηχανική παραγωγή των Ιαπωνικών κολοσσών. Έτσι άλλα εργοστάσια έχουν γκρεμιστεί, άλλα έχουν προβλήματα με τη τροφοδοσία τους και γενικά ελάχιστα μπορούν να λειτουργήσουν στο 100% της παραγωγής.
Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι παρά τη καταστροφή και τις ακραίες (κυριολεκτικά) συνθήκες που επικράτησαν η ζημιά θα είναι μόλις το 40% της αντίστοιχης των σεισμών του 1995. Κι αυτό επειδή μετά εκείνο το σεισμό όλοι πήραν μέτρα. Τότε είχαν χαθεί 6.400 άνθρωποι. Τώρα οι αρχές ελπίζουν να είναι πολύ λιγότεροι.
Να θυμίσουμε ότι τότε:
- Σε 15 μήνες είχε επισκευαστεί το 98% των ζημιών στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις
- Σε 10 μήνες είχαν επισκευαστεί οι δρόμοι και τα λιμάνια.
Το μόνο αρνητικό είναι ότι τότε το ΑΕΠ ήταν μικρότερο του 100%, ενώ τώρα αγγίζει το 200%. Περίεργο γιατί στα 15 τελευταία χρόνια δεν κάναμε εξαγωγή οικονομικών συμβούλων στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Υπογράφει ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΝΔΡΙΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου