Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ


  
                                                    (αντι)Γράφει ο Γιάννης Παπαδόπουλος

   «Μπαρμπέρηδες στου κασίδι το κεφάλι»… Μία κλασσική αναφορά άφθαρτη από τον χρόνο, ο οποίος κύλησε στο κανάλι της Ιστορίας μας. Την υπέγραψε  φαρδιά πλατιά ο στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης κατά την ομιλία του σε Ευέλπιδες, στο Λόφο της Πνύκας. Τι σύμπτωση όμως; Τόσα χρόνια μετά, ταιριάζει γάντι στους ρεβιζιονιστές της ελληνικής ιστορίας. Σε αυτούς, οι οποίοι δε θέλουν πολύ… Λίγο ακόμη  ανοχή θέλουν, για να γκρεμίσουν τα αγάλματα και τις προτομές των ηρώων του 1821. Και να μετονομάσουν οδούς και λεωφόρους , οι οποίες φέρουν τα ονόματα τους.
   Είναι αλήθεια πάντως, ότι ο θόρυβος έλκει το ενδιαφέρον. Αποσπά την προσοχή. Θόρυβο όμως, κάνουν οι άδειοι τενεκέδες. Ως εκ τούτου έλκοντας το ενδιαφέρον κι αποσπώντας την προσοχή κάνοντας θόρυβο, όλοι αυτοί έγιναν θέματα επικαιρότητας. Αυτό το γεγονός  και μόνον αυτό πάντως, είναι κατάντια…
   Αξίζει όμως, λίγος από τον πολύτιμο χρόνο σας, για να διαβάσετε, όσα ανέφερε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στους Ευέλπιδες, εκείνη την εποχή:


   «Ε
ς τν τόπο τοτο, πο γ πατ σήμερα, πατούσαν κα δημηγοροσαν τν παλαι καιρ νδρες σοφοί, κα νδρες μ τος ποίους δεν εμαι ξιος ν συγκριθ κα οτε να φθάσω τ χνη τν.

   γ πιθυμοσα να σς δω, παιδιά μου, ες τν μεγάλη δόξα τν προπατόρων μας, κα ρχομαι να σς επω, σα ες τν καιρ το γνος μας κα πρ ατο κα στερα π’ ατν ὁἴδιος παρατήρησα, κα π’ ατ να κάμομε συμπερασμος κα δι τν μέλλουσαν ετυχίαν σας, μολονότι Θες μόνος ξεύρει τ μέλλοντα.


Κα
δι τος παλαιος λληνας, ποίας γνώσεις εχαν κα ποία δόξα κα τιμν χαιραν κοντ ες τ λλα θνη το καιρο των, ποίους ρωας, στρατηγούς, πολιτικος εχαν, δι τατα σς λέγουν καθ’ μέραν ο διδάσκαλοι σς κα ο πεπαιδευμένοι μας. γ δεν εμαι ρκετός. Σς λέγω μόνον πς ταν σοφοί, κα π δω πραν κα δανείσθησαν τ λλα θνη τν σοφίαν τν.


    Ε
ς τν τόπον, τν ποον κατοικομε, κατοικούσαν ο παλαιο λληνες, π τος ποίους κα μες καταγόμεθα κα λάβαμε τ νομα τοτο. Ατο διέφεραν π μς ες τν θρησκείαν, διότι προσκυνούσαν τες πέτρες κα τ ξύλα. φ’ ο στερα λθε στν κόσμο Χριστός, ο λαο λοι πίστευσαν ες τ Εαγγέλιό του, κα παυσαν να λατρεύουν τ εδωλα. Δεν πρε μαζ το οτε σοφος οτε προκομμένους λλ’ πλούς νθρώπους, χωρικος κα ψαράδες, κα μ τ βοήθει το γίου Πνεύματος μαθαν λες τες γλσσες το κόσμου, ο ποοι, μολονότι που κα ν βρισκαν ναντιότητας κα ο βασιλες κα ο τύραννοι τος κατέτρεχαν, δεν μπόρεσε κανένας να τος καμε τίποτα. Ατο στερέωσαν τν πίστιν.


    Ο
παλαιο λληνες, ο πρόγονοι μας, πεσαν ες τν διχόνοιαν κα τρώγονταν μεταξ τος, κα τσι λαβαν καιρ πρώτα ο ωμαοι, πειτα λλοι βάρβαροι κα τος πόταξαν. στερα λθαν ο Μουσουλμάνοι κα καμαν ,τι μπορούσαν, δι να λλάξει λας τν πίστιν του. κοψαν γλσσες ες πολλος νθρώπους, λλ’ στάθη δύνατο να τ κατορθώσουν. Τν ναν κοπταν, λλος τ σταυρ το καμε. Σν εδε τοτο σουλτάνος, διόρισε να βιτσερ (ντιβασιλέα), ναν πατριάρχη, κα το δωσε τν ξουσία τς κκλησίας. Ατς κα λοιπς κλρος καμαν ,τι τος λεγε σουλτάνος. στερον γιναν ο κοτζαμπάσηδες (προεστοί) ες λα τ μέρη. τρίτη τάξις, ο μποροι κα ο προκομμένοι, τ καλύτερο μέρος τν πολιτν, μν ποφέροντες τν ζυγ φευγαν, κα ο γραμματισμένοι πραν κα φευγαν π τν λλάδα, τν πατρίδα των, κα τσι λαός, στις στερημένος π τ μέσα τς προκοπς, κατήντησεν ες θλίαν καταστάσ, κα ατ αξαινε κάθε μερα χειρότερα, διότι, ν ερίσκετο μεταξ το λαο κανες μ λίγην μαθήση, τν λάμβανε κλρος, στις χαιρε προνόμια, σύρετο π τν μπορο τς Ερώπης ς βοηθς το γίνετο γραμματικς το προεστού. Κα μερικο μν ποφέροντες τν τυραννίαν το Τούρκου κα βλέποντας τς δόξες κα τες δονς που νελάμβαναν ατοί, φηναν τν πίστη τος κα γίνοντο Μουσουλμάνοι. Κα τοιουτοτρόπως κάθε μέρα λας λίγνευε κα πτώχαινε.

  
Ες ατν τν δυστυχισμένη καταστάσ μερικο π τος φυγάδες γραμματισμένους μετέφραζαν κα στελναν ες τν λλάδα βιβλία κα ες ατος πρέπει να χρωστομε εγνωμοσύνη, διότι εθς που κανένας νθρωπος π τ λα μάνθανε τ κοιν γράμματα, διάβαζεν ατ τ βιβλία κα βλεπε ποίους εχαμε προγόνους, τ καμεν Θεμιστοκλς, ριστείδης κα λλοι πολλο παλαιο μας, κα βλέπαμε κα ες ποίαν καταστάσ ερισκόμεθα τότε. θεν μας λθεν ες τ νο να τος μιμηθομε κα να γίνουμε ετυχέστεροι. Κα τσι γινε κα προόδευσεν ταιρεία.

   ταν ποφασίσαμε να κάμομε τν πανάσταση, δεν συλλογισθήκαμε οτε πόσοι εμεθα οτε πς δεν χομε ρματα οτε τι ο Τούρκοι βαστούσαν τ κάστρα κα τάς πόλεις οτε κανένας φρόνιμος μς επε: “ πο πάτε δω να πολεμήσετε μ σιταροκάραβα βατσέλα;”, λλ ς μία βροχ πεσε ες λους μας πιθυμία τς λευθερίας μας, κα λοι, κα κλρος μας κα ο προεστο κα ο καπεταναίοι κα ο πεπαιδευμένοι κα ο μποροι, μικρο κα μεγάλοι, λοι, συμφωνήσαμε ες ατ τ σκοπ κα κάμαμε τν πανάσταση.


   
Ες τν πρτο χρόνο τς παναστάσεως εχαμε μεγάλη μόνοια κα λοι τρέχαμε σύμφωνοι. νας πγεν ες τν πόλεμο, δελφς το φερνε ξύλα, γυνακα το ζύμωνε, τ παιδ το κουβαλοσε ψωμ κα μπαρουτόβολα ες τ στρατόπεδον κα ἐὰν ατ μόνοια βαστοσε κόμη δύο χρόνους, θέλαμε κυριεύσει κα τν Θεσσαλία κα τν Μακεδονία κα σως φθάναμε κα ως τν Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τος Τούρκους, πο κουγαν λληνα κα φευγαν χίλια μίλια μακρά. κατν λληνες βαζαν πέντε χιλιάδες μπρός, κα να καράβι μίαν ρμάδα. λλ δεν βάσταξε!.

   λθαν μερικο κα θέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες ες το κασίδη τ κεφάλι. Μας πονοσε τ μπαρμπέρισμα τος. Μ τ να κάμομε; Εχαμε κα ατουνν τν νάγκη. π τότε ρχισεν διχόνοια κα χάθη πρώτη προθυμία κα μόνοια. Κα ταν λεγες τν Κώστα να δώσει χρήματα δι τάς νάγκας το θνους να πάγει ες τν πόλεμο, τοτος πρόβαλλε τν Γιάννη. Κα μ’ ατν τν τρόπο κανες δεν θελε οτε να συνδράμει οτε να πολεμήσει. Κα τοτο γίνετο, πειδ δεν εχαμε να ρχηγ κα μίαν κεφαλή. λλ νας μπαινε πρόεδρος ξι μνες, σηκώνετο λλος κα τν ριχνε κα κάθετο ατς λλους τόσους, κα τσι νας θελε τοτο κα λλος τ λλο. σως λοι θέλαμε τ καλό, πλν καθένας κατ τν γνώμη του. ταν προστάζουνε πολλοί, ποτ τ σπίτι δεν χτίζεται οτε τελειώνει. νας λέγει τι πόρτα πρέπει να βλέπει ες τ νατολικ μέρος, λλος ες τ ντικριν κα λλος ες τν Βορέα, σν να τον τ σπίτι ες τν ραμπ κα να γυρίζει, καθς λέγει καθένας. Μ τοτο τν τρόπο δεν κτίζεταί ποτέ τ σπίτι, λλ πρέπει να εναι νας ρχιτέκτων, πο ν προστάζει πώς θ γένει. Παρομοίως κα μες χρειαζόμεθα ναν ρχηγ κα ναν ρχιτέκτονα, στις ν προστάζει κα ο λλοι να πακούουν κα ν κολουθον. λλ’ πειδ εμεθα ες τέτοια καταστάσ, ξ ατίας τς διχονοίας, μας πεσε Τουρκι πάνω μας κα κοντέψαμε να χαθομε, κα ες τος στερνος πτ χρόνους δν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.

   Ε
ς ατ τν καταστάση ρχεται βασιλεύς, τ πράγματα συχάζουν κα τ μπόριο κα γεωργία κα ο τέχνες ρχίζουν να προοδεύουν κα μάλιστα παιδεία. Ατ μάθησις θ μας αξήσει κα θ μας ετυχήσει. λλ δι να αξήσομεν, χρειάζεται κα στερέωσις τς πολιτείας μας, ποία γίνεται μ τν καλλιέργεια κα μ τν ποστήριξη το Θρόνου. βασιλες μας εναι νέος κα συμμορφώνεται μ τν τόπο μας, δεν εναι προσωρινός, λλ’ βασιλεα του εναι διαδοχικ κα θ περάσει ες τ παιδι τν παιδιν του, κα μ ατν κι σείς κα τ παιδι σς θ ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε τν πιστ σας κα να τν στερεώσετε, διότι, ταν πιάσαμε τ ρματα επαμε πρτα πρ πίστεως κα πειτα πρ πατρίδος. λα τ θνη το κόσμου χουν κα φυλάττουν μία Θρησκεία. Κα ατοί, ο βραοι, ο ποοι κατατρέχοντο κα μισοντο κα π λα τ θνη, μένουν σταθερο ες τν πιστ τους.

   Να μ
ν χετε πολυτέλεια, να μν πηγαίνετε ες τος καφενέδες κα τ μπιλιάρδα. Να δοθετε ες τάς σπουδς σας κα καλύτερα να κοπιάσετε λίγον, δύο κα τρες χρόνους κα να ζήσετε λεύθεροι ες τ πίλοιπο τς ζως σας, παρ να περάσετε τέσσαρους – πέντε χρόνους τ νεότητα σας, κα να μείνετε γράμματοι. Να σκλαβωθετε ες τ γράμματά σας. Να κούετε τάς συμβουλς τν διδασκάλων κα γεροντοτέρων, κα κατ τν παροιμία, “ μύρια ξευρε κα χίλια μάθαινε”. προκοπ σας κα μαθήσή σας να μν γίνει σκεπάρνι μόνο δι τ τομό σας, λλ να κοιτάζ τ καλ τς κοινότητος, κα μέσα ες τ καλ ατ ερίσκεται κα τ δικ σας.

    Ἐγώ, παιδιά μου, κατ κακή μου τύχη, ξ ατίας τν περιστάσεων, μεινα γράμματος, κα δι τοτο σς ζητ συγχωρήση, διότι δεν μιλ καθς ο δάσκαλοί σας. Σς επα σα διος εδα, κουσα κα γνώρισα, δι να φεληθετε π τ περασμένα κα π τ κακ ποτελέσματα τς διχονοίας, τν ποίαν να ποστρέφεστε, κα να χετε μόνοια.

    Ἐμς μ μς τηράτε, πλέον. Τ ργο μας κα καιρς μας πέρασε. Κα α μέραι τς γενες, ποία σς νοιξε τ δρόμο, θέλουν μετ’ λίγον περάσει. Τν μέρα τς ζως μας θέλει διαδεχθε νύκτα κα αριαν μερα. Ες σς μένει να σάσετε κα να στολίσετε τν τόπο, πο μες λευθερώσαμε κα δι να γίνει τοτο πρέπει να χετε ς θεμέλια τς πολιτείας τν μόνοια, τν θρησκεία, τν καλλιέργεια το θρόνου κα τν φρόνιμον λευθερία!"

Δεν υπάρχουν σχόλια: