Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ

                           Γράφει ο Γιάννης Παπαδόπουλος    

   Η Ελλάδα δεν θα καταστραφεί. Οι Έλληνες καταστρέφονται. Η Ελλάδα δεν θα πτωχεύσει. Οι Έλληνες πτωχεύουν.  Η Ελλάδα δε σβήνει από τον παγκόσμιο χάρτη. Οι Έλληνες σβήνουν από τον χάρτη της ζωή τους!

    Γι αυτό λοιπόν, βγαίνουν στους δρόμους. Διαμαρτύρονται. Ποιος τους ακούει; Κι άιντε και τους ακούει κάποιος; Τι κάνει; Τίποτε δεν κάνει. Και να ήθελε , που δε θέλει, δεν θα μπορούσε. Η Ελλάδα είναι υπό κατοχή. Οι Έλληνες όμως, παραμένουν ελεύθεροι. Αυτή είναι η διαφορά…

   Μπορεί κάθε Ευρωπαϊκή Τράπεζα και κάθε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να πάρει και τα σώβρακα (που λέει ο λόγος, έτσι;) των Ελλήνων. Την ψυχή τους δεν μπορούν, να την πάρουν. Πήραν βέβαια, οι κατοχικές δυνάμεις και οι συνεργάτες τους στον τόπο μας το μυαλό τους. Κι εδώ είναι το μέγα λάθος τους. Στη  πρώτη έκρηξη ψυχής των Ελλήνων δεν θα υπάρχει μυαλό. Δηλαδή; Θα είναι έκρηξη χωρίς λογική. Ο νοών νοείτω!

    Η βία πάντως, δεν είναι τρόπος δράσης. Δεν είναι και τρόπος αντίδρασης. Βγείτε όμως, στους δρόμους. Και πείτε στους Αγανακτισμένους (είναι ήδη Εξοργισμένοι αλλά δεν το λένε ακόμη), να ηρεμήσουν. Να είναι ψύχραιμοι. Θα ρωτήσουν εύλογα: Γιατί να ηρεμήσουμε; Γιατί να είμαστε ψύχραιμοι; Τι θα κερδίσουμε; Τι θα απαντήσετε; Τίποτε απολύτως, δεν έχουν, να κερδίσουν. Απλά προτιμούν τη σιγουριά, ότι δεν έχουν κάτι να χάσουν. Δεν τους έμεινε κάτι. Δεν τους άφησαν κάτι. Κι αυτό είναι κλειδί για την πόρτα της απελπισίας.

   Απελπισία; Είδε λένε ο τρελός το μεθυσμένο και φοβήθηκε. Είδαν και οι δύο τους τον απελπισμένο. Κι ακόμη τρέχουν !